kimse kendini kandırmasın, yeni nesil şehirli insanların hepsinin ortak özelliğidir. hele ki erkeklerin. 30 yaşa kadar geçerlidir bu. eğer evli değilse tabii. burada 'ahaha hasiktir ben de gece uyuyamıyorum, ulan ne kadar garip, kızlar benimle tanışmak istemez misiniz, bu arada numaram 054....' falan yapmasın.
Ensenize bakır nefesler üfleyen düşüncelerin , karanlıkta bir leke gibi yalnızlığın yarattığı haleti ruhiyedir. Uyusan bile uyumamışsındır bazen. Uykunda yorulursun; güneşin alnında toprakla cebelleşmişçesine. Soğuktan genizlerin yana yana koşmuş gibi nefes nefese kalırsın yumduğunda gözlerini. Rutubet kokan bir odada bileklerin ardından bağlı dayak yemeye benzer uyumak bazen.'Siyah'tan korkabilirsin yahut? Benliğinin en ışıksız halinden her şeyden uzak zihninle baş başa kaldığın o zamandan korkabilirsin? işte o zaman cennettir uyumamak geceleri. Uykusuzluk en yorgun devrimdir gün ışığında o vakit.
Bizzat yaşadığım, hoşuma giden durumdur. Günde 12 saat çalışıyorum yoğun tempoyla yine uyuyamıyorum yine uyuyamıyorum. Bir kaç saat uykuyla duruyorum. Ama bu güzel bir şey tabi. Hem geceler daha güzel gündüzden. Rem uykusu önemli, o ayrı.
ne deniyorsam olmuyor artık bagısıklık sistemi de zarar gormeye basladı . kafada ne varsa durmayan hay ben bu eski sevgilinin . millet tosur tosur uyuyabilirken zorlamak hatta cıldırmak . gunduzde sersem gibi is yapmak . 30 lu yasların hastalıgı olabilir. hayat gailesi hedefler derken sersemlemek .
tipik öğrencisel ve hatta insansal durum.kişi kafaya takar bir şeyi saatlerce düşünür düşünür en sonunda beyin artık mekanizması gereği uyuyamaz, yeniden tam takır tek bir düşünceye ya da bir sürü düşünceye sabitlenmiş çalışmaya başlar, sürekli dıt dıt eden facebook sohbet gibi..
