Işıksızlık ve sessizlik içinde, beyninin kıvrımlarını daha hassas hisseden insanların, gündüzler için fikir üretmeyi gaye edinmiş insanların yaşayış tarzı.
alışkanlıktır. kimine göre kötü bir alışkanlıktır, fakat bir çok güzel yanı vardır, kötüleri bir yana bırakırsak. gece yalnızlığı simgeler kimine, kimine özgürlüğü... herkesin uyuduğu anlarda uyanık olmak haz verir kimilerine. sorunları vardır bazılarının da... gündüzü sevmenin ne kadar sebebi varsa bununda vardır. yadırganmamalıdır. kimi geceyi, kimi gündüzü; kimi beyazı, kimi siyahı sever.
ben mi, benimkisi tamamen alışkanlık.
(bkz: ikinci öğretim)
geceler bizim kendimizle, bazen de en sevdiklerimiz ve değer verdiklerimizle baş başa kaldığımız zamanlardır. bu yüzden bazılarımıza gündüzden daha değerli gelir.
