geceyi berbat eden sözlükten geriye kalmış olan iki gram uykumuzu da havlayarak berbat eden köpektir. gerçi bunların bir de uluyan tipleri vardır. onlar daha da kötüdür.
iki dakika kıçınızın koltuğa temasına izin vermeyen, karşısına geçip insanmışcasına derdini anlamaya çalışmanıza, acaba açmı diye mama verip yerinize oturduğunuz an tekrar havlayan, bu defa suyu beyenmedi herhal diyerek gidip su verip tam arkanızı dönerken tekrar başlayan, "ne var kızım söle bakıyım anneye, oyun mu istiyor senin canın" diyerek üstdüzey sabır gösterisiyle yarım saate yakın oyun oynadıktan sonra "tamam bu defa susucak" umuduyla yerinize geçtiğinizde tekrar başlayan ve her havlayışında yerinizden fırlamanıza sebep olan, gidip balkona çıkarıp dışarıyı izlettiğiniz, sevdiğiniz, çöpe topumu kaçtı acaba diyerek bütün çöpü arayıp uğruna yeni toplar feda ettiğiniz halde hiç bir iyilikten anlamayan, gecenin bu saati hala havlayan, en sonunda elinizde ki herbişeyi fırlatıp gidip dövmenize sebep olan, "seni bu eve alanın taaa.... " diyerek küfür edip, küfür yemenize sebep olan it oğlu it. **
eve adımını henüz atan, küçük patileri üzerinde ayakta durmaya çalışan yavru köpektir. hele ev yazlıksa ve küçükse, aile bireylerinden biri balkonun hemen yanında, salonda yatmak zorunda kalır ve tüm gece iç burkan inlemeleri duyarsa, köpeğin yanına oturup onu sabaha kadar okşaması gerekebilir. *
