Gündüzleri ağlamaktan daha fazla rahatlatan durumdur. Gecenin karanlığında kimsenin göremediği bir tenha köşe de yalnız kalıp içini siyahlara dökme durumudur geceleri ağlamak.
kişi tutunmaya çalıştığı dalın, düşmesin diye sarıldığı adamın; düşmemek için sarıldığı adamın, "acaba?" diye bir kemirgen yüzünden doğru kişi mi olduğu, nereye varacağını kestiremediği. ilerisini siyah simsiyah korkunç bir boşluk olarak görüyorsa eğer geceleri ağlar.
kişinin içindeki boşluğu ve yalnızlığını doldurduğu "sevmek ihtiyacı"nı karşıladığı adam tarafından uzak görülmeye başlanmışsa eğer kendisinden. kim ağlamasın? kişi ağlar.
kişi eğer kendini gerçekleştirememişse belki de doğru tanım kişiliğini oturtamamışsa olmalı. ne istediğini bilemiyorsa ve ne yapacağını. hedeflerine ulaşamışsa ya da ulaşamayacak gibiyse en iyi ihtimalle ulaşabilme umudunu yitirmeye başladıysa -ki bunlar hep eksiklik, boşluk.
ikisi farklı yerlerdeki farklı boşluklar. ikisi de bok çukuru. ağlatır geceleri ister zayıf kişilik olsun adı ister güçlü kişilik olsun. ne isterse adı o olsun. ne koyulursa koyulsun kişinin adı o, geceleri ağlar.
içinde bir sıkıntı vardır kişinin. uyku tutmaz, yatağında döner, kulağında tıngırdayan müzik artık fazla gelmiştir ve kalkar yataktan kişi. salona pencerenin karşısına gider. sonra bir sandalye çeker ve oturur karşısına manzaranın. düşünür... düşünür... neyi düşündüğünü bilmeden, karmakarışık düşünceler dolanır aklında kişinin. derken çok başka şeyler gelir aklına. eski sevgili, karşılıksız aşk, korkuları... derken bir de bakar yalnızdır kişi. büyük ihtimalle ailevi problemleri de vardır ve bu sefer kulağında tıngırdayan müzik kalbine dokunur. garip yapar içini ve gözleri sulanır, dudakları titrer. ve derken 2 damla düşer gözlerinden. ne olduğunu anlayamadan. lanet bir düşüncenin sonucudur bu iki damla.
aslında her şeyin başlangıcıdır bu iki damla ve bütün gece, ve sonrasındaki günlerde de devam edecektir bu durum. her gece aynı sandalyede, aynı pencerenin karşısında ve aynı manzaraya bakarak... kafasında sürekli aynı salak düşüncelerle başlayacaktır bu seanslar ve hep aynı şekilde sona erecektir. izlediği bir film, söylenen bir söz ve yaptığı bir hata onu hayata küstürmeye yetecektir bundan sonra. ve bir insanın çöküşü sadece "2" damla yaşla başlayacaktır.
kimse görmez çünkü, kimseye hesap vermek zorunda kalmazsın. doya doya, hıçkıra hıçkıra boşaltırsın içindeki bütün yaşanmışlıkların acısını. başını yastığa koyduğunda aklına ilk gelen kişinin aslında en çok nefret ettiğin ve hayatın boyunca sevdiğin tek kişi olması karmaşası içinde isyan edersin ona. haykırırsın gözyaşlarınla ama kimse duymaz. düşünmeden edemezsin acaba nasıl, mutlu mu diye. bizim şarkımız olsun dediği şarkı çıkar radyoda ve ona sarılarak dinlediğin bu şarkıyı şimdi ona isyan ederek, dişlerini sıkarak dinlersin. başkasıyla evli olsa bile mutlu olmasını dilersin diğer yandan. birlikte kurulan hayaller vardır geçmişte, mutlu olmak dilenmiştir, hatta emin olunmuştur. ama o seninle kurduğu hayalleri bir başkasıyla gerçekleştirmektedir. deli gibi kıskanırsın, engel olamazsın kendine... bu duygu karmaşasında akar gözyaşların, akar akar... uzun bir uykuya dalarsın ve o vardır her zamanki gibi rüyalarında...
