Anne olunca anladığım duygudur. Her anne aslında biraz paranoyaktır. Bu sayede evladının başına gelebilecek kötü olayların çogunu önceden tahmin edebilir.
Bu bende de oluyor uyuyan birisine karşı, nefesini kontrol ederim hatta bazen takıntı yapıp nabzına baktığım bile oldu sevdiğim insanlara karşı. Bilemiyorum garip bir hissiyat. Belki bu da atavizm etkisidir.
az için şu sigarayı az, camı aç, küllükleri şuna boşalt, yatağı topla demedim mi, kes şu sakalını, toplayın şu masanın üstünü, gelip bizimle otursanıza, çamaşırı as, perdeyi tak vb. saltolarından sonra çıkıp gitmesiyle son bulur.
