insanın kendi benliğiyle ve hayalleri ile başbaşa kaldığı zamandır. yoğun duygular içine girilebilir eğer ki platonik aşık iseniz durum daha da berbat bir hal alır o hayalden bu hayale koşmanız muhtemeldir.
Geceler; dışarıdaki sessizliği içimizdeki çığlıkların bozduğu... kalbimizin aklımıza sarıldığı, dilimize "yalnızlık" denen o kelimenin yapıştığı , yazın bile üşüdüğümüz maviliklerdir.
Mavi geceler boyunca mavi umutlar büyütür insan ama tan vakti doğmadan batırır onları kan dolu içki şişelerine ve sonra güneşi de batırır yatar , yatar.. bir tek uyurken ne gece karanlık olur ne de mavi uzak.
