Geceler; dışarıdaki sessizliği içimizdeki çığlıkların bozduğu... kalbimizin aklımıza sarıldığı, dilimize "yalnızlık" denen o kelimenin yapıştığı , yazın bile üşüdüğümüz maviliklerdir.
Mavi geceler boyunca mavi umutlar büyütür insan ama tan vakti doğmadan batırır onları kan dolu içki şişelerine ve sonra güneşi de batırır yatar , yatar.. bir tek uyurken ne gece karanlık olur ne de mavi uzak.
insanın kendi benliğiyle ve hayalleri ile başbaşa kaldığı zamandır. yoğun duygular içine girilebilir eğer ki platonik aşık iseniz durum daha da berbat bir hal alır o hayalden bu hayale koşmanız muhtemeldir.
