Melankolinin zirve yaptığı zaman dilimi. insan en çok gece kendisiyle yüzleşir, sorgunun en çok yapıldığı zamandır gece. Hislerin en yoğun olduğu zamandır. En çok gece özlemezsin, en çok gece hissedersin özlediğini. Özel kutular gece açılır. En çok gece cesaret kazanırsın. Hatıraları dökersin kutudan. Hatıralar gece can yakar. Ok gibi saplanır hatıralar yüreğine ama öldürmez. Zaman nankördür, senden çalar. Gece, acıyı tazelersin. içine içine bağıra bağıra ağlarsın gece. Ya gece ağla ya da bir mezar başında. Emrah Serbes’in dediği gibi, mezar başında yapılanı makuldür. Kimse “neden” diye sormaz.
bazı geceler insanın benliğini bulabildiği zamandır. benliğini anlar, ve onla barışır. yalnız değildir artık. kim olduğundan, sıfatlarından utanmaz.
ama güneş doğar gecenin bitiminde bir düşman gibi.
gecenin getirdikleri, güneşin doğuşuyla erimeye başlar ve benliği insanın korkularından dolayı meydana gelen karanlık içinde kaybolur bir başka geceye kadar.
mesajlarımızın toplamı 50 kelimeyi geçmez. ama yazdıklarımız çizdiklerimiz, inanılmaz yakın hissettiriyo bana.
balkonda oturup içki kadehlerimizden birer yudum alırken ciğerimize çekeceğimiz sigara dumanı eşliğinde oturup
iki muhabbetin belini kırmak isteyebilceğim bi' yazar. hayır asılmıyorum. ehe
