çok ama çok sevdiğimdir. amma ve lakin gecenin şerri kavramından ötürü bizimkiler istersen git ama bizce gitme diye ruhumu presslediklerinden ve yanıma yandaş bulamadığımdan ötürü yapamadığımdır.
ama kulaklığını takıp ya da sadece senin ve yanındakinin duyacağı kadar sesi açıp -evet azıcık kıro gibi oluyor ama kulaklığı tek tek takmaktan iyi- böyle konuşmadan serinliği hissederek, belki biraz ürpererek, varsa eğer arada yıldızlara aya göz kırparak aheste aheste yürümek..
eyy hayat!! bilmeden ne halt ettim de acaba küçücük zevklerimi bile aldın elimden?? sana çok pis gıcığım var bilesin ve ilk açığında intikamım acı olacak haberin ola!*
hoş olabilir.
ama olası tehlikeler ve "o saatte orada yalnız başına ne işi vardı?" replikleri anımsanır tabi ki çabucak vazgeçilir.
şehrim keşke buna uygun olsa.
