yaşama sebeplerinden biri. bilmediğiniz bir şehirde gece yarısı mola vermek, çişini ettikten sonra otobüsün yıkanmasını izleyerek sigara içmek. kalan yolu düşünmek.
havanın az biraz esintili olması. hırkana yapışmak. havanın temizliğini solumak ve gecenin karanlığını izlemek.
Belirsizliklerin, karanlığın simgesi. Hayallerin, geleceğin en duru halde önünüze geldiği zaman. Böyle sonsuza kadar gitse ya da en azından sorularımı cevaplasam, rahatlasam o zamana kadar sürse.
Güzel olurdu.
gerçek bir terapidir, özellikle gece karar verilip keyif için yola çıkılıyorsa. her mola yerinde bıraktıklarından biraz daha uzağa gitmiş olmak ve bilinmeyene yaklaşmak insana huzur verir gecenin soğuğunda sigara içerken.
ne şekilde olduğu kişiye göre değişir
bazen kahve, içki ya da çay hatta sadece su
bazen işler, film, müzik, dost sohbetleri, sosyal medya
bazen karanlık, bazen evin tüm ışıklarını yakmışçasına aydınlıkta
bazen sesli
bazen sessiz alabildiğine yalnız
her ne şekilde olursa olsun kesin olan tek bir unsur vardır; gece yolculuğu ruhsaldır.
Başlığı görünce bile bir ağrı saplandı bak kafama. Ulaşım araçlarının hiçbir türlüsüne katlanamayan bünyeler için fena yorucudur. Artık ışınlanmanın vakti gelmedi mi?
Gündüz yapılan yolculuktan daha zevklidir . Hele istanbul dan çıktıktan bir süre sonra yüzlerce yıldızı bi arada görmenin verdiği mutluluk paha biçilemez .
