akşam beşteki derse bile yetişemeyen yazardır. açar radyo limonu bir yandan sol frame i yeniler bir yandan sigarasından derin bir nefes çeker. hotel california eşliğinde insanların fikirlerini, tespitlerini, ayarlarını okur. kah güler kah söver... sıradaki parçayı çok seviyordur volüm verir. üst komşunun sıpası gene tepiniyordur sezen'in sesi bile dinginleyemez keratanın hiperaktivitesini. volümü abartmış olsa gerek babasından fırça yer. gecenin sessizliği derler hep; yalan. ezgi öyle güzel söylüyorki parçayı gözlerini kapatıp bir dakikalığına bile olsa uzak diyarlara gider, yine sevdiceği gelmiştir aklına. çok özlemiştir lan, hem de çok. işte böyle karışık duygular içindedir gece yazarı ne diyim lan.
gündüz düşünüp gece yazan yazar türü. bu tür mümkün oldukça gündüz olay yaşamaya, düşünmeye, sürekli öğrenmeye, bilgi sahibi olmaya çalışır ki gece doya doya yazabilsin.
