malum, uyku yarı ölmektir. işte bundan dolayı dünyaya alışmışken dünyadan kopmayı istemez insan çünkü sabah da ayrılmak istemez ölüler aleminden.
her gün her gün bir ölümden bir dirilime koşmaktan bunalmış, uyanıkken sızana kadar uyanık kalmak, uyurken de sıkıntıdan patlayana dek uyumak ister.
bünyenin bir tür günlük döngüye isyanıdır. ama maalesef sistemin insanlarının isyana hakkı yoktur...
keyiflidir, gece herkes uyurken büyük bi' sessizlik ve huzur vardır, dikkatini dağıtacak hiç birşey olmaz, gelip rahatsız eden ya da arayan olmaz. sabah kalkmamak da gece yatmamak da güneş ışığını sevmeyenler için idealdir. mis gibidir mis. yaparsın kahveni açarsın filmini. pc karşısında gömülürsün koltuğuna, ayaklarını uzatıp battaniyeni de üstüne çektin mi, kucağında da yemek masanda sigara, aman sabahlar olmasın.
