Sürüyor o eski alacakaranlık
Nasıl kabullendiysem hayatı
ölümü de öylece kabulleniyorum artık
Çok uykusuzum, çok yorgunum şimdi
Yüzükoyun yatıp, dinliyorum dünyayı
Bana soruyorlar: - niye gelmedin oraya?
Şunu niye almadın, diyorlar. Onu niye giymedin?
Sokaklara çık, hayatını yaşa biraz!
Bense yatağımdan kalkıyorum her gece
Bir hırsız gibi sıyrılıyorum karanlıktan
Kendimin bile farkında olmadan, sessizce.
Gidip sokak kapısını açıyorum.
Bakıyorum koridora. Sessizliğe kulak veriyorum.
Duvarların oyuklarında gündüzden kalmış
Çocuk sesleri duruyor öylece.
Bir çocuğun seslerini avuçlarıma alıyorum.
Koşa koşa yatağıma giriyorum sonra.
Yorganı başıma çekiyorum.
Avuçlarımı açıyorum.
