genellikle yatağında uyumayı beklerken gelir bu yaratıcı fikirler akla. "aa bunu unutmayayım, yarın bir araştırayım" diyerek uykuya dalınır. sabah ise hiç bi bok hatırlanmaz.
gece yaratıcı , canlı , zihni açılan insanın sabah gün ışıklarıyla birlikte mallaşmaya hödükleşmeye başlamasıdır. asabiyeti artar suratsızlaşır. gece yaşar sabah ölür.
