Diyelim ki saat gecenin bir buçuğu olmuş. Sabah erken kalkıp yetişeceğin bir yer yok. ister yat yuvarlan istersen de çok acıkmak ama bu saatte ne yemek Falan de. Ohh. Kafayı yer insan. Aklım gidiyor yahu aklım.
Film izlemek ve bir de karanlık mutfakta kahve yapmak. Suyun kaynama sesi, kaynar suyu kahve bardağına koyarken çıkan ses, etrafı kahve kokusunun sarması ve bardağı alarak yavaşça yatağa doğru ilerlemek. Ve sonra havanın yavaş yavaş aydınlanmasını beklemek.
hayal kurmak. çünkü ertesinin, bir sabahı vardır. en azından bir umuttur işte. ama, bak bu sefer şöyle yapacağım deyip, sabah olunca insan unutuveriyor hemen. olsun, hayal kurmak bile güzel dersen, gece en güzeli. gece demek, kendinle baş başa kalmanın en huzurlu yanıdır ayrıca.
