efenim bu yolculuklar tabir-i caizse işkenceden farksız, bedene ve kafaya zararlı yolculuklardır. ertesi günün sabahı gidilecek yerde olma zorunluluğu veya gidilecek yere sadece gece saatlerinde otobüsün bulunması nedeniyle yaşanması gereken saf bir işkence...
güzel ülkemizin maaşallah eşşek gibi bir yüzölçümü olduğu için * yapılacak bu yolculuklar haliyle çok uzun zaman alır. ülkemizdeki ulaşımın da %90'ının karayoluyla sağlandığı düşünülürse iş iyice çığrından çıkar.
alırsınız biletinizi binersiniz otobüse, dakika 1 gol 1 buyrun ;
eleman : beyfendi cep telefonunuzu kapatabilir misiniz lütfen ?
evil : hatsız'a aldım aabi
eleman : beyfendi aracın elektronik donanımına zarar ve...
evil : hatsız'a aldım diyorum aabi, sinyal verip almıyor şu an,
eleman : kesin kurallar var ve...
evil* : hay allah kâhretsin seni
de buyrun, zaten otobüste gece uyuyamayan bir karakter iseniz lanet geçecek geceniz hemen kendisini belli etmiştir. adam anlamaz hatsız'dan neyden.
yerinizi buldunuz oturdunuz, aman tanrım zorla radyo dinlettiriyorlar, ibrahim tatlıses, ferdi tayfur, hede hödö, lan ben bunları dinlemeye mecbur muyum ?? telefonumu kapattırdınız peki bu işkence ne ? sevmiyorum zorla mı ? *
bir de film seyrettirirler, altta radyo hala açıktır, sesler karışır, genellikle aptal aptal filmler konur ve sizde malak gibi izlemek zorunda kalırsınız.
seyir halindesinizdir, ulan şu ışıklar kapansa da bir uyumaya çalışsak diye düşünürsünüz ama yok, önce servis mi ne var;
kim o uyuz pet bardaklarda bir şey içmeyi sever acaba? e tabi bardak bulacak halleri yok beylerin. yarısı boş asidi kaçmış kola ve soğumuş poğaça.*** mideniz boş kalmasın diye yerseniz ham hum...sonunda servis biter ve "acaba uyuyabilecek miyim" diye dört gözle ışıkların sönmesini beklersiniz. sonunda sönerler...derken * !! önünüzdeki hayvan arkası sanki boşmuş gibi koltuğunu sonuna kadar yaslar ve sizi bir anda daracık yerde sıkıştırıverir. tamam razı olmalısınızdır ama önce bir haber vermeli değil mi ama, biz de kendimizi hazırlayalım.
siz de koltuğunuzu yaslarsınız ama sonra anlarsınız ki bu bir aldatmacadır, asla yatağın yerini tutamaz bu lanet olasıca koltuklar, tamam ben bu koltuklarda da yataktaymış gibi sevişebilirim ama uyuyamam ki kardeşim, yok işte huy bu...yani bir kısım insanların genel huyu...yatak harici yerlerde uyuyamamak...
bir süre geçer...derken "ıngaaaaaaaaaaa" bir bebek sesi...annesi vardır bir de yanında "suusss" der sanki bebek anlayacak, sus mu dedin ? hadi bakalım daha yüksek sesle "ıngaaaaaaaaaaa".....zar zor susturulur, tabi bir süreliğine.
ardından horlama sesleri duyulur, "ya nasıl uyuyor bunlar" diye düşünürken şimdi de bu sesleri çekmek zorunda kalacağınızı anlarsınız. altta ise hÂl radyo çalmaktadır..."senden uzaklardaaaaaaaaaaaa". neden radyolarda the prize of beauty çalmaz ?
zamanla üzerinizdeki yorgunluk size morfin etkisi yapar, uyuşursunuz. yorgunluktan baygın düşmek gibi bir şeydir bu. hayal kurmak iyi gelebilir bu anlarda ama derken otobüs durur ve elemanın uyuz sesi size haber verir.
- kaptanımız 30 dakika yemek ve ihtiyaç molası veriyor
o anda hatırlarsınız ki otobüsü süren bir insan, otomatik pilot değil ve dinlenmesi lazım garibin, keşke ben sürsem en azından canım sıkılmaz diye düşünürken aklınıza olabilecek facialar gelir ve hemen vazgeçersiniz bu hayalden.
aşağı inerseniz gelen bir miktar uykunuz da gider, inmezseniz de ayaklarınız uyuşur. gecenin köründe yeni bir sorunsalla uğraşmak zorunda kalırsınız. inince bir de kazıklanma durumu vardır ki henüz ucuz fiyatlarla bir dinlenme tesisinin varlığı görülmemiştir.
bir bu kadar zaman daha geçtikten sonra da mutlu sona ulaşırsınız ki bu yolun geri dönüşünün de olacağı aklınıza gelir ve tekrar sinir olursunuz.
kısaca, özetle asabiliğe davetiye çıkaran bir durumdur bu gece yapılan otobüs yolculukları.
herkes uyur siz uyuyamazsınız. o koltuga bacaklarınızı sıgdıramazsınız bi türlü, olduramazsınız. hiç alakanız olmayan küçük otobüs yastığına dayarsınız basınızı, alnınızın bi kısmı camda, arka fonda eski sevgiliyi hatırlatan depresif şarkılar.. saat 3lerde dinlenme tesislerinde ışıklar yanar, gözünüz seyirir, inip wcye gidesiniz bile gelmez. en iisi tesisten kırık kestane şekeri almaktır, sabahın köründe herkes yatagıyla bi bütün olmusken, sizin koltuğa yapışan kıcınızın içler acısı halini biraz olsun dindirir bu, insanı o saatte mutlu edebilecek nacizane bişidir.
varan, ulusoy, nilüfer turizm, kamil koç gibi firmaları sıkça ihya eden sürekli bir yolcu olarak uyku sorunu olanlar için en berbat yolculuk şeklidir.bu yolculuk çeşidinde firmanın kalitesi ortadan kalkar yerine müşteri profilinin kalitesi oturur. ununu elemiş eleğini asmış concon teyzelerimiz varan ulusoy gibi firmaları tercih etmekle birlikte ortak özellikleri arasında yanlız seyahatten hazetmemeleri vardır. bu teyzeler genelde sabaha kadar yazlığın tesisat sorunları torunlarının ne zaman geleceği gibi iç açıcı konulardan bahsederler.blaupunkt markalı 7-8 kanallı müzik yayını sabaha karşı sidinin elli kez dönmesiyle çekilmez hale gelir. bunun dışında geceleri herkesin uyumasını fırsat bilen otobüs şöförü kendini ingilterede sanarak tek şeritli gidiş geliş yolunun karşı tafatan gelen araçlara ayrılmış kısmını parselleyerek yolculuğa devam etme taraftarıdır. bu sırada uyumayan yolcu bir daha gece yolculuğu yapmanın ne kadar mantıksız olduğunu gözleri kapalı düşünürken muavinin koluna çarpmasıyla ulan ben uyuyoda olabiliridm yuh ya bu kadar da olmaz diyerek iç geçirir ama susar..
şahsen sevmediğim yolculuktur. çünkü yolculuğun yegane aktivitesi, camdan dışarı bakıp yolu seyretmektir. fekat gece, zifiri karanlığının yeryüzünü örtmesi dolayısı ile, camdan bakma denemelerim sonuçsuz kalmaktadır. yola bakmadan yapılan yolculuk, yola bakmadan yolculuk yapan yolcu çok şey kaçırmış yolcudur. dolayısı ile, şahsen çok zorunlu kalmadıkça gece yolculuk yapmamaktayım efenim. saygılar.
eğer karadeniz otobüsündeyseniz ve romatizmanız varsa, hale ki otobüste uyuyamayanlansanız ve önününzdeki koltuğun altında çocukyatırmışlarsa dayanılamayacak durumdur...
işkencedir. ilk yapılan gece yolculuğu güzeldir. huzur verir, gidelen yer gitmek istenilen yerse gece güzeldir. sonrası ise tamamen işkencedir. herkes uyur, hatta bir ara şoförün de gözleri kapanır. ama yol bir türlü bitmez. her şeyi düşünürsünüz. paranoyak olursunuz bu düşünme eylemi sonunda. bir de otobüsün kaloriferleri bozuksa, uyuyamıyorsanız uzun süre gece sabit bir şekilde oturmak... (bkz: bitsin artık bu çile)
Gündüz yapılan otobüs yolculukları bile can sıkıcı oluyorken bunun gece versiyonlarının can sıkıntısından öte bir durum olacağı aşikardır. Zira gece yolculuklarında uykusuz kalıp ertesi günü heba etmek söz konusudur.
Ayrıca her otobüs yolculuğunda karşı karşıya kalınan öndeki yolcunun koltuk yatırma seviyesi gece yolculuklarında daha bir önemli hale gelir; nispeten uzun bir yolculuk olacağından, şayet öndeki vatandaş da uykucu bir yolcu ise o koltuk sabaha kadar yatık vaziyette kalacak ve sinirleri yay gibi gerecektir. (bkz: otobuste ondeki koltukta oturanin koltugunu yatirmasi)
Sonuç olarak, sık tekrarlanmaması gereken bir olaydır gece yapılan otobüs yolculukları.
antalyada kaldığım iki sene boyunca her üç haftada bir yapmak zorunda olduğum , o zamanki otobüslerin * şimdiki kadar konforlu olmadığı bu sebeple bir hayli sıkıntılı ve yorucu geçen olculuktur.
otobüste ki yolcuların gözlerini kapadığını gören şöförün canavara bağlayarak, otobüsü uçurması sonucu içinizden sürekli fatiha okumanıza neden olan yolculuk türüdür...
eğer yanınızda uyuyan 120 kiloluk, anatomik olarak kadın özellikleri gösteren ama bir türlü konduramadığınız varlık o ince sınırı geçip, vücudunuzun sol yarısını kaplayarak sağa doğru yayılmaya başladıysa ve yine o varlık otobüs mola verdiği zaman sizin en büyük hakkınız olan işeme hakkınızı elinden almasın diye yavaş yavaş kıpırdamaya başladığınızda bir zahmet uyanıp sizi azarlamaya kalkıyorsa yolculuktan ziyade sinir harbine dönüşen eylemdir.
şirkete ve yolculara göre dayanılabilirliği değişebilen yolculuklardır.bir kış ayında varan ankara otobüslerinde mışıl mışıl uyurken yaz aylarında tatil yörelerimize gidiş dönüşlerde yaşlı amca horultuları,teyze sohbetleriyle çekilmez bir hal alır.hizmette sınır tanımayan muavinler de cabası.örnek:
yer:ulusoy ayvalık-istanbul hattı zaman:sabah 5.30 suları Otobüs yalova civarındadır,yanınızda oturan kişi yeni uykuya dalmıştır.muavin kahvaltı servisine başlar..size ne istediğinizi sorar,hemen ardından havada bir kol görürüsünüz.can havliyle kardeşinizin omzuna uzanan eli durdurup "bana da sorabilirdiniz, uyuyor görüyorsunuzki" tepkilerinize "ama birazdan toplıcam(çöpleri kastediyor)" gibi abuk bir cevap alırsınız.özür dilemeden istediklerinizi bırakır ve gider.sonuç olarak bir şirketi kaliteli yapan çalıştırdığı insanlar, hizmet anlayışıdır sözü beyninize kazınır.
yanınızda hiç tanımadığınızın birinin uyurken başını omzunuzun üstünde görebileceğiniz ve buna nasıl tepki vereceğinizi bilmediğiniz ayrıca horultulardan ve özellikle otobüsün sarsılmasından dolayı uyuyamıycağınızı garanti verdiğim yolculuklardır.bir de otobüste bebek varsa yandınız.
