1997 yazında başıma gelen ve beynime kazınan unutulmaz olaydır. o uyku sersemliğiyle ve susuzluğuyla kafanıza diktiğiniz bulanık suyun, diş suyu olduğunu anladığınızdaki durum tarif edilir gibi değil.
çocukken uyanıp gözüm daha tam açılmamışken, yatağımda ekmeğin kıtır kısmı sanıp yediğim kardeşimin kabuk bağlayan yara parçalarının beynimde bıraktığı iz kadar iğrenç.
sabah ananenin kalkıp dişi ağzına takıp sonra suyunu içmesi düşüncesi bile kusturacak duruma getirdiğine göre beni bu olay başıma gelse herhalde sarsıntı nevrozu geçirirdim
ancak psikolojik destek alarak atlatılması mümkün olan travmadır. anneanne yerine takma diş kullanan herhangi birinin gelmesi durumunda da aynı etkiyi yaratacaktır. şeytan kulağına kurşundur efendim.*
