Gece karanlığında Bilinçaltının dışa yansımasıdır. Çoğu insan bunu yaşar.
Fakat bunu öyle bir hissedersiniz ki;
Sanki arkanızda gerçekten birisi var. Çocukluktan beri böyledir bende...
Bipolar olduğum için hep öyle korkunç bir şey göreceğim endişesiyle gidiyorum tuvalete gece. Korkusu bile çok kötü. Allah bana öyle kötü hayaller gördürtmesin.
koridora çıkmadan önce bulunduğun odadan çıkmadan önce içerisinde bulunduğun odaya geri dönene dek seni takip eder ve odanın eşiğinden içeri adımını attığın an üşenip seni kovalamayı bırakır.
sadece geceleyin var olan yaratıktır. gündüz biri sorsa ya yaratık falan var diyolar diye bi tarafıyla güler insan. ama gel gör ki gece o bi tarafın üç buçuk atar tuvalete giderken.
gece zifiri karanlıkta odada ilerlersin bi an önce ışığı açayım dersin şu yaratığın üstüne basmadan. tam ışığı açmışındır en karanlık neresi ise oraya anında saklanır. tuvalet odanın uzağındaysa hele uzun bi koridor varsa kıç tuta tuta gidilir. hatta çok kafa yorulursa o koridorda ne senaryolar yazılır hollywood a kapak olur. tuvalette pencere varsa pencereye mi önüne mi bakacağını şaşırırsın.
bizim oralardaki (trabzon) köy evlerinde daha aksiyonludur bu eylem. tuvaletler balkondadır. dere, cırcır böceği, rüzgar, bazen çakal sesleri daha başka bir hava katar.
