her gece bana aynı şeyleri yaşatan yaratıktır. her gece tuvalete giderken nefesi ensemdedir. daha sonradan anladım ki camın aralığından enseye vuran rüzgardan başka hiç bir şey değildir. kuruntudur yani kasmaya gerek yok.
tuvaletten dönüpte yattığında kendisi yatağın altına saklanır. yatağın altına bakarsan eğer o öteki taraftan yatağın üstüne çıkar ve onu göremezsin, puştun önde gidenidir.
lazer tabancısıyla yok edilmeli. çocukluk zamanlarımda izlediğim iğrenç ötesi çılgın marslılar filmi yüzünden bu hissiyata ortak olmuştum. tam sıçarken kapının yanından kafası çıkıyor, yer tuvalet olunca da allah tan altına etme gibi bir durum söz konusu olmuyor.
