çevremdekilerin hepsi uyuduğundan, telefonumda o saatlerde bayağı sessizleştiğinden, düşüncelere dalar giderim.
Aslında vücudum eziyet çekiyor uzun yolculuklarda ama mazoşist miyim neyim zevk alıyorum galiba neyden olduğunu da henüz kavrayabilmiş değilim.
sevmediğim yolculuktur. millet zaman kazanmak ya da gündüzü yolda harcamamak için tercih ediyor da ben yanından geçtiğim yerleri göremeyince panik oluyorum.
bazı insanların katlanamadığı yolculuk şeklidir.
camdan dışarı bakıp , yerleşim yerlerinin olmadığı , dağlık taşlık alanlardan geçerken , karanlığa odaklanıp değişik depresif ruh halini tatmak ; köy , kasaba gibi yerlerden geçerken, tek tük gördüğü ışıkların sahibi olan evlerde neler oluyor , kim yaşar ki böyle ıssız bi yerde diye düşünmeyi tecrübelemek ; büyük ,kalabalık yerleşim yerlerine gelince ise , gerçeğe döndüren o görünmez parmağın kendisini dürtmesini sağlamak isteyen kişinin yapacağı yolculuktur.
