Abi sevmiyorum ben geceleri ya.
Gece insana her şeyi yaptırabilirmiş gibi gelir hep bana.
iyice uykum gelmediği sürece girmem o yüzden yatağa. Derdim tasam yokken uykum gelene kadar dert keder sahibi oluyorum. Enflasyonun tut uygur Türklerine, dedemin takma dişlerinden tut lavabodaki derz aralarına kadar düşünüyorum amk.
Ama sabah öylemi?
iki kişilik yatağında beygir gibi yayılmış, gözlerin mahmur, saçların dağılmış, şortun sıyrılmış, memenin bitanesi giydiğin askılıdan dışarı çıkmış, hafiften karnın acıkmış yeni gün, yeni telaş, güneş, bulut, cik cik kuş sesi falan...
Gecenin amk. Hepiniz sevişiyorsunuz ben kalıyorum hep .
