Mezarlık fobisi varsa psikolojik bir durumdur. Bir kere her şeyin bir usulü vardır gece mezarlığa gidilmez arkadaş. Gece mezarlığa giden adam kendi etmiş kendi bulmuştur.
afedersin y.rrağa yediğinin resmidir*. vücudunda ne kadar tüy varsa ayaklanır, altına da sıçsan, düşüp de bayılsan, etrafın flu bir şekilde görünürcesine koşsan da haklısındır. akıl sağlığında ciddi med-cezirler yaşanabilir.**
+Sonra dedim ki adam mısınız lan tek tek gelin uleaaan
-Az bile söylemişsin ben olsam var ya alayının mına kordum
[mezarlıktan duyulan kahkaha sesi]
+O değil de Hilmi abi; ben sıçtım galiba
-Merak etme Hasan biraderim, o koku benden geliyo
--spoiler--
-abi biz burda napıyoruz?
+sus olm, gidince görürsün
[hahahahahhahaahahha]
+/- aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!
-o neydi amk!?
+bilmiyorum lan
-gel en iyisi siktir olup gidek, yoksa başımıza bela alırız, benden söylemesi.
+özet geç piç, evet lan hadi kaçalım
[sonra yine gelin, bekleriz]
+açmayın dedeler.
-ne alaka abi?
+sus lan. düş önüme.
--spoiler--
koşmayı çok ama o kadar çok isteminize karşı bir türlü bacaklarınızda o kuvveti bulmadığınız sadece titrediğini fark ettiğiniz ve bir anda gelen refleks sayesinde sizin şener şen 'in topuklarının kıçına vuruşundan bildiğimiz o hakiki koşuş biçimini çok ciddi bir şekilde uyguladığınız tırsınç durum.
