Kör karanlıkta, bir de üstüne uyku bandı takarak uyumaya alışkın bünyeler için imkânsızdır hatta kabustur.
Çocukken koridorda yanardı, hem korkmayalım, hem de gece işemeye gidersek bir yerlere takılıp düşmeyelim diye.
Mavi, kırmızı, yeşil, renk renk gece lambalarıyla büyüdük.
Büyüdükçe, siyahla ahbaplık eder olduk, yatağın altında canavar filan da yok nasılsa, öcü filan hikaye bunu da öğrendik.
Gece lambasıyla vedalaşma, bu öğretiler zamanına olur genellikle.
Ve öyle sürer gider...
Asla yapamadığım bir eylemdir. Şeytanlarla karanlıkta eminem'in şarkılarını dinleyerek boğuşuyorum. Gece lambasını uyuduktan sonra otomatik kapatacak bir sensör istiyorum !
Huzurlu bir uyku demek gece hafif loş bir gece lambasıyla uyumaktır. Eski sobalı odaların tavanında ki ateş oyunlarının verdiği sıcaklığı ve huzuru veremez belki ama yine de güzeldir.
