sonra o bardaktan çıkan koku mu daha leş yoksa hayatın mı diye ikilemde kalırsın. sonra gözün kitaplığa takılır, turgut ile cemal yan yana duruyor. gece gece ne gerek vardı ki dersin. aslında hep gerekli şeyleri mi yaptık diye düşünürken hop bir sigara daha ateşlenir.
şu sigarayı günün herhangi bir saatine koysan o tadı vermez. ne gündüz ne akşamüstü ne öğlen molası. geceye has bir ritüel resmen bu. kafanın sakinleştiği,
ortamın sessizleştiği o saatlerde
belki derin bir nefes almak için yakıyorsun. bazen düşünceleri susturuyor
bazen de tam tersi kafa açıyor. yanına kahve yakışır, çay şahane olur, ama tek başına da gayet işler.
bir de gece sigarasının atmosferi başka. o çakmağın sesi bile yankılanır adeta. balkonda ya da pencere kenarında içiliyorsa, hafif bir gece serinliği yüzüne vurur. “hayat ne garip” diye bir cümleyle iç geçirdiğin o an sigara küle döner. ertesi gün kendine “lan bırak artık şunu” diyeceğini bile bile bir daha yakarsın.
gece sigarası = hayat sorgulaması + kısa huzur molası.
Sıcakta sigara içilmiyor be. Şöyle için yanacak böyle ama hava soğuk olacak keyifli bir sigara için. Arkada da seni uçuracak bir müzik.. dert desen Derya..
şuan sıcakta mide bulandırırsjdj.
en anlamlı sigaradır, dumanın loş ortamda nasıl dağıldığını izleyin, eğer sigaranın dilinden anlıyorsanız içinizde ki duyguları size anlatacaktır. yeşiaycılar bunu anlayamaz.
