günümüz iktidar sahiplerinin gemi azıya aldığı durum göz önünde bulundurularak sosyal ağlarda gözlemlenebilecek mesele.
her meslekten her sınıftan ve her yaştan "öteki" durumunda olan insan, bir şekilde adaletsizliğin pençesine düşmekte. baş eğmek herkesin harcı değil, sesini duyurmak, karşı çıkmak, kabul etmediğini/etmeyeceğini haykırmak gerek.
fakat nasıl?
twitter denen şeye şu saatte giren herkes bir mücadele içinde. destek isteyenler, destek verenler, bağıranlar, susanlar, suya sabuna dokunmayanlar ve sudan yosun tutanlar... bazen komik olmuyor da değil, bakıyorsun bangır bangır bağırıyor lakin özyaşamını riske atmamak adına fiilen yaptığı hiçbir şey yok. neydi şimdi bütün o haykırışlarınız?
elini taşın altına koymaya gönüllü olmayanın internet üzerinden attığı çığlık karabasan gördüğünde atılan çığlık kadar cılız olacak.
bağırmak istersin de bağıramazsın hani. yahut kimseler duymaz.
