ben onları kendi aralarında gülen topluluk olarak kafamda etiketlediğim için rahatım kafam şişmiyor yani. hiç bunu sorgulamadan "her gün bir komedyen çıkarıyorlar herhalde kahkahalarına bakılırsa" diye düşünüp hemen o anın hissiyatını değiştiriyorum. şu an penceremin karşısından geçiyorlar. her gece buradalar. bazen komedyenliği bırakıp herhalde bu sefer ayin yapmaya başladılar dediğim toplu bağırışmalarda oluyor. bu binalar arasındaki yankıyla bayağı kendi ezanlarını okuyorlarmış gibi oluyor.