taze kar yığınlarının kalbine dokunmak. Her gecen her hecen bembeyaz bir sayfaya dönüsürse diye beklemezsin. o gecelerde elllerini cebinden çıkarıp eldivenlerini giymelerde yasadıgın heycanı sabırsızlığın susturur. dar sokaklardaki arabaların arasında kollarını açarak rüzgarın ya da herhangi bir üçüncü şahsın yokluğuna sevine sevine karları savurursun sağa sola. acayip bir mutluluk, bir rahatlama, bir sürüklemedir. Bazen koşarak bazen kahkahayla. Gecenin koyuluğunda lapa lapa coşarken öyle ki kara doyar ellerin, üşürse nefesin var.
