en melankolik ve terk edilmiş piç zamanlarını düşünerek kafandan yazıp çizdiğin birkaç satırı ay ışığında sonatlamak. 390 yıl sonra olmasa da bir gece dudağında patlatırsın:
sen bir beyinsizsin biliyor musun
eteğinden döktüğün denizi yüze yüze bitiremedim
ekrandaki böcek kadar aklın yok
tren raylarında bile yürüyecek gücün yok
bir fincan kahve kadar hatrın yok
vah vah!
kahve içmeye bile cesaretin yok!
sen kulpsuz bir beyinsizsin!
eller cepte, tavana yaşlı gözlerle bakıp paul eluard' ın dizelerini mırıldanmaktır.
--spoiler--
kapılar tutulmuş neylersin ?
neylersin içeride kalmışız ?
şehir yenilmiş, açlıktır başlamış neylersin ?
neylersin karanlık da bastırmış ?
sevişmezsin de neylersin ?
--spoiler--
