Gece kirpiklerine düştüğünde -belki pencerede baktığında- dudaklarından dökülendir. Arada sırada aklını işgal eder, hareketsiz bırakır. Kapıyı çarpıp ellerin cebinde dıŞarıya çıkan tabiatın yok olur. Herkesin unuttuğu ama senin hatırladığın bir sürü sikimsonik şeyin esiri olan fakat tek bir şeyin sorgulandığı bir cümle bu. Hatta bazen bir şarkı "Deli gibi yürekten sevmeli, uğruna dünyaları vermemeli, incitmemeli sevenlerin değerlerini, unutmamalı..
". Sanki.
