dünyanın herhangi bir yağmurunda yağmur olup coşmak. Sabah kahvaltıya örtülenmiş güneş nazlanırken Öğleden sonra Hava kapanmaya başlamış, Yel değirmenleri hızlanmış, otlaklar griye çalmıştır neredeyse. Yağmur akşamı tehdit etmiş bile, yağmurluğun kapının arkasında asılı durmaktayken gözün ilk damlayı arar. Henüz her yer kuru, sen durusundur. Duramazsın! Tek elinle yağmurluğunu kapıp yolda sertçe giyersin. Sağ, sol ve ilk damla düşer tam alnına. Sen misin düşen! Ellerini cebinden çıkarıp yağmurla beraber hızlanırsın. Yağdıkça koşar, hırsını su birikintilerinden çıkarırsın. Koş koş koş koş koş koş...
the last ship. Sırılsıklam eve gelir, kurulanırken bir yandan da kahveni içersin ki bu bağırarak şarkı söyleme isteğinin ne kadar da sıradan olduğunu anımsatır. Ki Ellerin yağmur kokarken kahve bardağının buharında mayışır.
