iki elinde 2 demet rengarenk çiceklerle gecenin içinde yol almak. dur diyen kimse yoktur, yolunu kimse kesemez. sol tarafında bir hayat belirtisi de olmaz mütemadiyen. bir tarafta yaprakları can çekisen papatyalar; diğer yanda adını bilmediğin rengarenk çicekler. beyaz parçalı gömleğinin düğmelerini yalayıp geçen ay ışığının ıslak saçlarından başladığını ya da avucunu sıkışan çiçekleri canlandırdığını senden başka düşünen olmayacaktır. her adımda düşen yapraklar, saplar senin kalbinin kırık dökük parçalarıdır. arkana bakıp döşediğin çiçekli yolların kimin adını yazdıgını düşünmezsin bile. avucuna yapısanlardan her adımda koklayıp yoluna devam edersin. son yaprak mutlaka mutlaka cebine girecek ve ellerin bir süre şımarık papatya kokmayacaktır. fakat yeşerecek daima..
Ya bir yasta ya da bir bünyeye hasta. belki lapa lapa kar yağan kış gecesiydi. kitap okumayı bırakan insanların cümle kurmakta zorlandığı zamanlarda yaşadığı pişmanlıkları bilirsiniz. ya geç kaldıysam korkusu veya çok mu acele ettim yanılgısı..gecenin bir vakti elinde çiçeklerlrle yürüyen adamın kafasına koyduğu bir hadise mutlaka var. tutulmuştur, hedefine doğru yürür. Çiçekleri koklamayı bile unutarak.
