yaşamdaki birçok şeyin kızgınlığı gündüzden kalmadır. belki işten yorgun ve bitkin çıktığı bir öglen sonu saniyelerle kaçırdığı otobüse, belki evde unuttuğu anahtar yüzünden defalarca çantasını aradığı zamanlara, belki gün ortasında bir bankadan gelen mesajlara vs ye olan öfkesi geceye taşınır. bu kez gecenin insicamında başka öfkeler biner aklına:" niye gitti, neden dönmedi, ben nerde hata yapıyorum" tabirinde sorgu sualler öfkeye mahdum olur. çok bunaldığında bir sigara yakıp ellerini cebine sokar. belki hayata olan öfkesi birkaç adımla dağılır diye. ama böyle bir amaç gütmez. spontan yaşar.
Tedavisi olmayan bir öfkeye sahip varlık. Öyle bir kendi içine kapanır ki açılması için yüzlerce akşam sefası tutan naif el lazım. Bi gecelerin efkarı bir de bu uykularımdan intikam alan öfkelerim. birkaç cümle yetmez Bunu anlatmaya. Çakmağı koyduğum yeri bile unutttuğum yüzlerce gecenin altında imzası var. ellerim üşür ellerim.
