monet in şemsiyeli kadın resminin gece izdüşümü. Pencereyi açıp bir hava alayım der ve ay ışığıyla adeta yüzünü yıkarsın. Ruzigar geceye şarkı söylemekte, kediler arabaların altında uyumakta, yapraklar sokağı süslemektedir. Derken bir ince topuk sesi gelir, sokağa elleri pardüsesinin cebinde yürüyen zarif ve çekici bir kadın girer. Önünden karasu gibi akıp geçer, bakarsın. Sadece bakarsın, yukardan arada bir havalanan eteğine bakakalırsın. Ellerin pencere ahşabını daha da sıkar.
çok sık görülmeyen bir doğa olayıdır. Sevdiği mevsimler var belli ki, belki kışın tam ortası, belki sonbaharın başı ya da bahar sonu. Sen yine de Montunun yakalarını kaldır boynun üşümesin.
beklenmedik bir anda yokuş aşağı yuvarlanıp gelen kamyon tekeri kadar tedirgin edendir. meditasyonunu bozmamak için o geçerken kımıldamadan bir kösede durulur. hayırdır inşallah.
evde üst üste sigara içmekten bıkmıştır, sokakta içeyim bir de demitir. Sokağı dinlemeye çıkmıştır,sokaktan ilham almaya. Ya da adam dövmemiştir ne zamandır biri rahatsız etsin de çakayım kafayı burnuna demiştir.Var böyle kızlar,yok demeyin.
