kendisinin ebeveynlerinin koyduğu kurallar gereği çıkamadığı saatlerde artık erişkin bir üniversite öğrencisi olan ağebeyinin dışarı rahatça çıkabilmesini kıskanan kız kardeştir.
-abi be beni de götürsene.
+gaipten sesler mi geliyor ne?
-abi çok uyuzsun biliyorsun değil mi?
+bil mukabele kardeşim.
-işine geleni duyuyorsun ama...
+sinek mi vızıldıyor?
.
.
.
içinde bulunduğumuz toplum sonucu ortaya çıkan hadise. abi arkadaşlarıyla gezer tozar, kız kardeş evde oturur. çünkü o bi kızdır, gece asla dışarı çıkamaz. abi istediğini yapar, kızdan kıza atlar, adı playboy olur. kız kardeş böyle bişey yapsa adı o.spu olur.. kız kardeşin bu adaletsizliği kıskanması elbette çok doğal.
evde kız erkek ayrımcılığı yapan anne babaya sahip kızdır. kötü bir durumdur. içten içe eziklik, 2.sınıflık hisseder.
bir bakıma haklıdır da. abi gece yarıları dışarda fink atarken kız kısmı evde oturur mantığıyla büyütülmüş kızın gece hayatını sadece magazin programların da görmesi reva mı?
eğer abi "bir saat sonra x'in konseri var, götüreyim mi seni?" derse "bu gece işin olmadığını söyleseydin bilet alırdım be uyuz." gibi bir çemkirişe "sen istiyor musun söyle, istersen kaçak da gireriz. kapıda mutlaka bir tanıdığım vardır zaten." diyebilecek kadar melekse, yarım saat sonra konser mekanının girişinde tanıdık tarafından direkt içeri alınıyorsanız, yetmeyip bir de üstüne "sen takıl, bitince çağrı at, gelirim arabayla kapıya, bir şeyler içip gideriz eve." diyorsa kıskanmaktan ziyade onun gibisini hayatınız boyunca arayacağınızdır. *
yazıktır bu kız kardeşlere abileri arada onları da dışarı çıkarsındır. hem öle çok baskı oldu mu kız kaçış arar yolu da buldu mu tutabilene aşk olsun. gizliden gizliye halleder herşeyi. yani abiler siz sizin olun arada arkadaş gibi davranın kıskanç kız kardeşlerinize kontrol sizde olur. (bkz: demedi deme)
