şu anda yaptığım eylem. yarın hem birinci öğretim hem ikinci öğretim olmak üzere iki kere sunum yapacağım beyin denen şey kalmadı,kürsüde konuşurken uyuyup kalmaktan korkuyorum.
hoş eylemdir.
abartılı olanları da vardır.
örneğin çok uykusu gelmiş öğrencimiz, saat 9 da yatıp gece 3 de kalkıp sabaha kadar ders çalışmayı ve o kafayla sınava girmeyi dener. daha da kötüsü bu kadar ince düşünülmüş planların sonucu sınıfta kalınır. yazıktır.
aşırı yoğunluğum sebebiyle, son bir buçuk yıldır gece 11'den sabah 5'e kadar yaptığım eylemdir. 6'da duşumu alır, kahvaltımı yapar 7 buçukta evden çıkarım. sabaha karşı scannerdan çıkan sesler, özellikle alt katımda yaşayan ev sakini kardeşleri ( çok sakinler gerçekten hiç çıtları çıkmıyor) çok rahatsız eder. tüm gün işlerimi hallettikten sonra eve gelip 2,5 - 3 saat uyurum. sonra uyanıp yine aynı monoton çalışma düzenine devam. okul ve işyerindekilerin " oha sen hiç uyumuyorsun resmen. biliyor musun çok anavtajlısın, daha çok yaşıyorsun" !!! demelerine neden olmuştur. ancak sık sık hasta eder beni, sürekli yorgun bitkin bir hayat.
sınavdan bir önceki geceyse, uykusuz ve bütün bilgiler birbiri üstüne binmiş şekilde girilen sınavdan hiçbir hayır gelmez. hepsini bilmiyosan da bildiğin kadarını yapabilmek için yatıp uyuyacaksın.
