nöbet tutardım.
ıssız dağlarda, elimde tam doldurma G3, hücum yeleğinde 2 dolu şarjör. en yakın insan temiz 10 kilometre ötemde. aklımda deli sorular.. gram korku yok. o kadar üniversite okudum, Türk silahlı kuvvetlerinin verdiği özgüveni hayatta hiçbir şey vermiyor.
Valla şahsen istanbul'un göbeğinde bir yerde askerlik yapmama rağmen karantinadayken birliğin uzak bir yerindeki kulübede tutacağım nöbetleri düşüne düşüne bir taraflarıma üç buçuk attırıyordum ama Allah yüzüme güldü de karantina biter bitmez nizamiye görevlisi oldum sadece Gündüzleri ve nizamiye karşısındaki işlek caddeyi izleye izleye nöbet tuttum. Puhahah yoksa askerlik bitmezdi.
Velhasıl bazı insanlar yalnızlıktan, karanlıktan korkuyor işte aliminyum.
Sürekli birinin sizi izliyor oluşu hissini düşünün. O iki saat geçmiyor zehir oluyor.
Valla ben bu arkadaşın dediği askerliğin bire bir aynısını yaptım pek bi numarası yok. Angil dingil sikindirik bir başlık işte. Ha ayrıca termal kamera denen aleti böyle saçma işlerde kullandığınızı komutanlar duymasın ayranızını dökerler. Sonrası malum...
