''soru işaretleri cesaret kırıcıdır bazen'' diyen ve sonrasında da ''evet bazı hayatlar harcanmak için yaratılmış'' diyen harikulade charles bukowski kitabı.
bir şekilde benim için
en iyi zaman
fabrikadan eve sürüş zamanıydı,
trafik ışıklarında durup
kalabalığı seyrederek,
olmak istemediğim bir yerle
gitmek istemediğim bir yerin
arasında asılı
-iki mutsuz yaşantının arasında
sıkışıp kalmış,
ama aynı yerde olan diğerlerinin
çoğu da öyleydi.
sadece o fabrikada,
o kentte değil,
bütün
dünyada:
kurtuluş şansımız yoktu
ama yine de katlanıp
devam ediyorduk.
