hayatın durduğu anlardaki büyük mutluluklardan biri. yıldızlar, ay, serin rüzgar, sessizlik, ışıkları sönmüş evler, çamaşır ipinde takla atan mandallar, boş plastik sandalyeler, yapraklarını salmış çiçekler, yalın ayakla bastığın serin balkon fayansları... içinde bi özlem, üstünde bi dinginlik, avucunun içinde sıcacık bir çay bardağıyla unuttuğun yalnızlıklar bambaşkadır. amaçsız oturduğun o vakitlerin yaptığı meditasyonu tüm uzak doğu öğretileri bir araya gelse yapamazlar. yıldızları seyre dalıp da hayal kurarken yudumladığın çayın tadından bahsetmiyorum bile. çoğu zaman farkında olmasak küçük görünen ama kocaman mutluluklarımız var emin olun. hatta üzerinde durmuşken ben bi çay daha içeyim bu yazının üzerine.
