karanlığın içine uyanmaktır, ne yeryüzü ne gökyüzü kabullenir seni o saatte. çaresiz sigarana sarılırsın bir yandan tekrar uyuyabilmeyi dileyerek. uyuyamazsın. uyku tutmaz gözlerin. kafanda cevabı olmayan binlerce soru belirir. içinden çıkamaz, cevap veremezsin. boşver de diyemezsin. en yalın en yalnız en çıplak olduğun andır zira. sabahın bir an önce olmasını dilersin. az önce huzurla uyuduğun yatağına bakarsın. bir sevgili misali sığındığın o yatak, sevgilinin dizlerine koyduğun başın gibi başını uzattığın yastık, üşümesin diye sımsıkı sarıldığın sevgili gibi yorgan düşmandır artık sana.
üşürsün. üşüdükçe daha bir artar sigaraya sarılışın, sarıldıkça daha bir artar içinde bulunduğun yalnızlığın.
bir derdin, sıkıntın, huzursuzluğun varsa hep olur bu. uyanırsın sebepsiz yere, uykun da yoktur. zaten sıkıntıdan kurtulmak, bir kaç saat de olsa düşünmemek için zar zor uyumuş olan bedenin ve beynin yine başlar çalışmaya kaldığı yerden.
cinsel hayatı olmayan kadının rüyada tam orgazm olma esnasında erkeğinin erken boşalma sorunuyla karşılaşması durumuyla irkilerek uyanmasıyla bir daha uyuyamaması durumu.
final zamanı akşam 21.00 sularında koca bardakta ard arda 2 kahveyi devirip gece uyuyamama durumu.. kendine ''nahalet'' şey yat artık diyip,bir sağa bir sola dönüp bu başarılı olmayınca ipod açıp müzik dinleyerek zor bela sabaha karşı 6 gibi uyuma durumu.. not: sabah 9.30 da sınav vardır. ha bi de sevgili durumları var o ayrı meseleee.. (hiç dalmasak o sulara iyiydi)
aslında bunun tek bir açıklaması vardır. Siz hiç uyumamışssınızdır ki olay şöyle gelişir;
kafanızda binlerce düşünce vardır. yatarsınız kulağınızda kulaklığınız slow şarkılarla hem kafanız dağılsın hemde bir nebze o düşüncelerin aklınızdan çıkmasını ve uyuyabilmek istersiniz ama nafile.. siz kafanızı o yastığa koyduğunuz andan itibaren düşünceler sizi beyninizi daha da kemirmeye başlar. her dinlediğiniz şarkı size onu hatırlatır. siz şarkılar ve düşüncelerle boğuşurken ilerleyen saatler gözlerinizde bir ağırlık hissettirir. fark etmeden uykuya dalarsınız ama çok kısa bir zamandır. uyumakla uyumamak arasında bir çizgi sıçrayarak o karanlığın içine uyanırsınız ve düşünceler beyninizi kemirmeye devam eder uyumak düşünmemek istersiniz ama nafile. o zar zor uyumuş olduğunuz uykunuzda gider ve gecenin karanlığı içinizi karartan düşüncelerle birlikte o geceyi size zindan eder..
kabus görmekten kaynaklı haftada başıma en az 2 kez gelen durumdur.
gün ışıldar, arabaların motor seslerini duyarsınız, apartmanda; merdivenden hızla inen, çocuklarını okullarına göndermek üzere kapıda uğurlayan annelerin seslerini işitirken, siz yatağınıza uzanmış, gözünüzü tavana dikmiş ve kabusun etkisinde başka kötü şeyler düşünürsünüz. tüm gün huysuzluğunuz üzerinizde olur, çekilmez olursunuz.
gayet güzel bir şekilde sıcak sütünüzü içip uyuduktan sonra vuku bulan olay. the exorcism of emily rose filminden yola çıkarsak çok da hayra alamet değildir.
bir arkadaşımın dediği kadarıyla o saatlerde iblisler ve şeytanlar dışarda fink atıyormuş. korkutmayın beni.
eğer uyandıysanız kesin surette yanınızda bulundurduğunuz masa lambasını yakınız. ışığa gelemiyorlarmış... kesin bilgi değil.
