Geçmişi sürekli hatırlama sendromuna "ruminasyon" denir ve "geviş getirmek" manasındadır. geçmişi kusup yemek kimin hoşuna gider ki? o yüzden ne diyoruz: carpe diem!
yaşanmışlıkların eşiğinde oyalanmaktan yaşanacaklara izin vermemektir
anılardan anı yaşayamamaktır
pişmanlıkların,keşkelerin beyni sömürmesidir
kişinin kendi kendine ettiğidir
yaşanan güzelse yaşanmıştır ne ala tekrar yaşamaya gerek yoktur
kötüyse yine yaşanmıştır ve tekrar yaşanmaması için elde bir tecrübe mevcuttur
yaşananları olduğu gibi kabullenip güzelliklere inanmakla ve istemekle içinden çıkılabilecek durumdur.
hayatınızın en büyük hatasıdır. geçmişte yaşar bugünden yersiniz. ne olduğunuzu anlamadan geçer zaman. sonuçta elinizde kalan kırık dökük ve size bir hayrı dokunmayacak bir geçmişden başka şey değildir.bugün mü ? onu tükettiniz bile fark etmeden ...
şimdinin tadını çıkarmak varken, geçmişin karanlığında yitip gitmek, türlü depresyon ve baş ağrısı ile uykuları sapıtmak, hayata küsüp gündüz saatlerinde bile geceyi yaşamaktır. umudun işkencesinde dünyanın mutsuz esiri olmaktır.
o yüzden şimdiden kopmamalıdır insan.
gereksız bır durumdur. geçen zamana üzülmek sadece zaman kaybedilmesi ve geleceğe umutsuz bakılmasına neden olur. acilen kurtulup silkelemek gerekir kendini insanın.
sözlükte 6 olumlu 1 olumsuz entry nin bulunmasından kaynaklanan moral bulma probleminin aslında aşılması gereken bişey olduğunu gözüne sokan gerçekleri de insanların yine geçmişe saplanarak moral bulma eyleminden kaçmasının olanaklı olduğu -kanımca- karamsar düşünce eylemi
geçmişi düşünüp durmak insanı yorar, çoğu şeye herşeyden önemlisi kendine zarar verir deya geçmişte sana birileri seni yıkan, haketmediğin bişileri yaşatmışsa ve sen bu illet düşüncelerden kurtulamıyosan o zaman ne yapıcaksın??? herşeye değer mi????
guzel gunler helbette gelecektir ama metanetle ve sabirla insan kotu gunlerin gecmesini, firtinanin dinmesini beklemedir insan. hangi gece var ki sabahi olmamis ? hangi dert var ki caresiz kalinmis...?
