sevmek üç noktalarla başlıyor. zirâ sevmek iki insan arasında eylemsel olarak değil bir yaşantı olarak ezele dayanır. kâl u belâ'dan beridir. birini sevmek için birine ihtiyacınız yoktur. ama sevilmek öyle mi? hayır.
her neyse mesele sevmek yahut sevilmenin ötesinde. kavuşmada. sizin her şey yolunda sandığınız birlikteliğiniz hiç anlamadığınız bir anda biter. iki insan ayrılığa yürümek üzere başlamıştır ilişkiye.
karşı taraftan olumsuz cümleler duymayı göze alarak her adımı atarsınız. gözünüz karadır. hiçbir olumsuzluk sizi yıldıramaz. ama her defasında bir his... o his ki duvara çarpmaktan beterdir. beterdir ve size günlerce, haftalarca dert olur. "seviyorum" demek dile kolaydır; ama reel hayat bunu kabul etmez. birkaç ay önce zerrresine methiyeler dizdiğiniz kişinin yok olması; yahut en azından sizin için yok olması nasıl bir derttir az çok tahmin edersiniz. derinizin canlı canlı yüzüldüğünü düşünün. derttir dostlarım dert. gece karanlığını beklersiniz. gece sizi kurtarır; çünkü gündüz dışarısı mutlu insanlarla doludur. mutsuz olmaksa biz "kaybedenler"in hayat felsefesidir.
velhâsıl; özledik be... özlemek dediysek bütün kara parçalarında, göz kırpmaları dahil...
