ölenlerin, sadece müslüman olmasından dolayı üzülmeyen kişidir. çünkü o zatı muhterem fikirlerini ve o fikirlere ait tepkilerini ikiye ayırmıştır; müslüman-müslüman olmayan, türbanlı-türbansız, namaz kılan-namaz kılmayan vb... gibi. bu sebeple de gazze de istenildiği kadar müslüman öldürülebilir...
kızmak için üzülmeye gerek olmadığını bilen kişidir.
Bir insan kendisinden binlerce kilometre uzakta bir kasabada bir kız çocuğunun kafasına bomba düşünce gerçekten üzülür mü? Ya da şöyle; Bi insan kendisinden binlerce kilometre uzakta bir kasabada 100 kız çocuğunun kafasına bomba düşünce mi yoksa yakınındaki 1 kızın kafasına bomba düşünce mi daha çok üzülür? Üzülüyor muyuz gerçekten?
Mesela ben televizyon kanallarını ayarlasam, hikayeden hindistana atom bombası atılmışta, milyonlar ölmüş gibi göstersem size. siz üzülseniz, sizin için aynı şey aslında. Üzülüyor muyum, hakkatten hayır. Yalan dolan yok. Üzülüyormuş gibi de yapmıyorum. sadece kızgınım.
sıranın kendisine gelebileceğini düşünmeyen insandır. naziler'in terör estirdiği zamanlarda ses çıkarmamaya dair güzel bir söz var..
"Naziler geldiler, önce, komünistleri götürdüler, kimse ses çıkarmadı./Tekrar geldiklerinde, sosyalistleri tutukladılar, kimse ses çıkarmadı./Sonra, sosyal demokratları da götürdüler, yine kimse ses çıkarmadı./Bizi almaya geldiklerinde ise geride ses çıkaracak kimse kalmamıştı."
birisi israil yönetimi, diğeri ise filistin deki liderler.
dünyanın gerikalanını buna üzüldü ya da üzülmedi diye yargılamak gerçekten gereksizdir. hatta yok müslüman/yahudi oldukları, yok suçlu/suçsuz oldukları ya da güçlü/güçsüz oldukları gibi gerekçeler göstererek üzüldüler ya da üzülmediler yorumu yapmak ahmaklıktır.
çoğumuzun doğmadığı günlerde akmaya başlamış kan ve göz yaşının bugünki halidir orada yaşananlar. doğrusu üzülmektir. ama üzülmekle sorunlar çözülmez. insan oturup ağlayacağına kalkıp bir şeyler yapmak zorundadır. bu da bizler (sözlük yazarları) değil, sorunun iki tarafı olan filistin ve israillilerdir.
gürcistanın abazhya ya girmesine şerefe diyerek kadeh kaldıracak gevşekliğe sahip olan üniversiteli lavuklardır. (bizzat şahit olunmuştur ,espiri değildir yerde ankaradır)
zamanında kendine ihanet eden ve hala ihanet edenlere üzülmeyen kişidir. önceliğini türkmeneli'nde , doğu türkistan'Da katledilen soydaşlarına vermiştir. araplar umurunda değildir.
gazze'de ölenler de masum , doğu türkistan'da çin zulmü altında ezilenler de. zulme uğrayan herkes bizim kardeşimizdir. canı yanan her insanın acısı hepimizin ortak acısıdır. "şu türk, şu arap" kavgasına gerek yok.
yeter ki insan olsun...
