Yüreğimize ateş düşüren yazar söylemi. insanlığımızdan utandık. yerin dibine battık. sıcak yatağımıza uzandık ve bir çocuk daha öldü. Bazı insanlarımız varmış yok kanımdan olan daha önemlidir diye. ulan insan bu be. ne kanından bahsediyorsun? ölen çocuk be çocuk. 5-6 en fazla 10-12 yaşında. o bizim gibi çocukluğunu mahallede top oynayarak geçirmedi. camını kırdığımız teyzelerden kaçarken biz, o tanklardan kaçtı. biz zile basıp kaçarken o tanklara taş attı. biz mahallede dayılık taslayan abilerimizin arkasında dururken o Dünya üzerinde en büyük yüreklerden birine sahip olan rachel corrie nin arkasına saklandı. Çocuk ulan bu ne değerinden bahsediyoruz? kan değeri mi? kimin kanı kime üstün? bu topraklarda yaşıyorsak o filistinli çocuklara da borçluyuz bunu. hiç mi çanakkalede yatan gazzeli şehit görmedik? hiç mi halepli, şamlı, bağdatlı, kudüslü şehit görmedik? bizim kalbimiz yıkanmaya yıkanmaya ağ tutmuş. kullanmaya kullanmaya örümcekler mesken tutmuş. Çocuklar ölüyor sanıyoruz, insanlığımız çoktan ölmüş farkında değiliz.
gece gece iyi edebiyat parçalatmış bazı arap götü yalayıcılarına. Hüü ınsanlık öldü.
Samsun'da açlıktan ölen 2 buçuk yaşında kı kübra'ya bu kadar ağlamadınız ama nerde filistinli bir arap nerde mısırlı rabia nerde doğu turkıstanlı bırı görseniz ağlamaktan gözleriniz şişer. Sikeyim iki yüzlülüğünüzü. Ceylan önkol kızımızı hatırladın mı? Ona hiç göz yaşı döktün mü?
