kavanoz kapağının içine çamur doldurup ortasına bu kapaklardan herhangi birini yerleştirip, hedef bölgedeki sigara kağıtlarını çizgilerle belirlenmiş kaleden çıkarmaya çalışılırdı. zevkli bir oyundu.
çoğu yerde adına "kaya" denilen mermer parçasıyla oynanır dı, misketteki gafcik gibi düşünün. fakat biz biraz işi ilerletmiştik. kavanoz kapağının içine macun basar macunun üzerinede en nadide gazoz kapaklarını basarak süsler "kaya"mızı o şekil yapardık.
nadir bulunan gazoz kapakların değerleri gene gazoz kapakla ölçülürdü. mesela coca cola, pepsi, özkaynak falan bunlar tekliydi. ama bi elvan gazoz kapağı ne biliyim şıveps kapağı 50'li 100'lü gibi değerde olurlardı. şimdi adını hatırlamıyorum ama 500'lü binli kapaklar vardı lan. nasıl bi içeceğin kapağıysa artık.
annem çok kızardı bana "elalemin çplerini toplayıp toplayıp getirme eve! ay bide divanın altına koymuş! olum ev leş gibi içki kokuyo bak babana söylicem seni!".
gazoz kapağının kıvrımlı kenarlarını taş ya da çekiçle ezip taso yapmış ya da yine kıvrımlı kenarlarını düzeltip ortasından çiviyle iki delik açıp ip geçirmek suretiyle dairesel şekilde önden arkaya yahut arkadan öne çevirerek bilimum kağıt, yaprak kesmiş efsane nesildir. viğuuu, viğuuu diye ses gelirdi hey gidi.
80 ler ve daha öncesi yıllarda gazoz kapağı biriktmiş, onlarla sokaklarda oynamış şanslı nesildir.
sağda solda kapak arayarak araştırmacı ruhunu geliştirmiş, bu kapaklarla oynarken keşfettiği oyunlarla yaratıcılığının farkına varmış, arkadaşları ile değiş tokuş yaparak alışveriş ve değer zihniyetini öğrenmiş, dandik çin malı oyuncaklarına mahkum olmamış, bilgisayar başında pineklemeden, göt göbek büyütmeden eğlenmenin güzelliğini yaşamış şanslı bir nesildir.
