ülkesi için canını ortaya koyabilmiş babayiğitlerin canlarından olamayıp ellerinden,kollarından... oldukları için onları onurlandırma adına takılmış sıfat.
rahat uyumamiza,guzel guzel entry yazmamizin musebbibi olan kutlu insanlardir gaziler.
onlar biz rahta uyuyalim diye, kar-kis, soguk-kar demeden carpisirlar.
o kahramanlardan birisi de kuzey irak gazisi abuzer firat, soyle demis:
Kar ve soğuk havaya rağmen Türk askerinin sabrı ve vatan sevgisiyle onların karşısına çıkıp hedefimizi vurduk. O anı, çatışmayı gerçekten yaşamak lazım. Çok güzel bir duygu. Vatanımıza el koymak isteyen kimliği belirsiz insanları yok etmek hepimizin görevi. Bu topraklar kolay ele geçirilmedi. Bizim olan bu toprakları da ele geçiremezler. 4-5 gün kar ve soğukta sürekli hedefimize ulaşabilmek için yürüdük. Gece dinlenmek için durduğumuz bir yerde bizi fark eden PKK’lılar bir anda aramıza sızmaya çalışırlarken çatışma başladı. Uzun süren çatışma sırasında atılan bir el bombası ile bacağımdan, göğsümden ve vücudumun çeşitli yerlerinden yaralandım. Çatışma devam ediyordu ve ben de tekrar kalkmak istedim ancak başaramadım. Bu vatan için her şeye değer. Eğer iyileşirsem Türk Silahlı Kuvvetlerindeki askerlik görevime devam etmek istiyorum.
kolları bacakları kopan gaziler var bu ulkede,ve onlar oyle şerefli öyle vatanperver insanlardırki kollarını kaybetmesine ragmen :"ben önemli birşey yapmadım,sadece görevimi yaptım" diyebiliyorlar.
adamın kolları yok çorabını giyemiyor, dügmesini ilikleyemiyor, ve bunu diyebiliyor.
işte bu vatan boyle vatan oluyor, sıcak evlerimizde bilgisayar basında bu insanlar sayesinde oturabiliyoruz.
kimse tsk ya bok atmasın. once kendi götüne baksın .*
