Hayallerle,gerçeklerle ve bizi rahatsız eden anılarla üstümüzde diktatörümüz olan aklımız ve altımızda her şeyi kabul eden ezik tarafımızla pek de rahat olmayan bir şekilde ikisinin arasında tıkışarak yaşamaya çalışıyoruz. her gün yaşam taklidi yapıyoruz öyle değil mi ? istesek de istemesek de gün içinde şekilden şekile giriyoruz. ne de olsa gösteri devam etmeli öyle değil mi ?
