günümüzde evlatları 25 yaşını geçmiş olan hemen her türk anne babasının en büyük problemidir.
1980 ler ve civarında büyüyen, dolayısıyla hayatının yüzde 98 i televizyon olan, zehirin en koyusunu zamanında almış her türk evladına flört etmenin doğallığı, arada arkadaşlarıyla gidip iki tek atmasının gereği, hafta sonları sabahlara kadar eve gelmemesinin normalliği, o yaşta hiçbir sorumluluk almasının gerekmediği, yazları aylarca hiç çalışmadan tatil yapmanın hakkı olduğu ve hiçbir işe yaramadan sabah akşam gezse de bol bol harçlık alabileceği gibi saçma ve gerçeklikten uzak bir hayat verildi. sonra iyi, kötü bu çocuklar üniversitelere sokuldu. erkek olanları kısa dönem askere gönderildi. dönüşte de ayda 1000 tl civarı süründürür öldürmez bir maaş bağlanıp, benzer bir kadere sahip bir karşı cinsle de evlenmesi sağlandı.
buraya kadar her şey sıradan, sorun yok. her şey önceden planlandığı gibi. ama bir anda ebeveynler 60 yaşlarına yaklaştılar ve kendi ana babalarından çok daha yalnız olduklarının, unutulduklarının farkına vardılar.çocuklarının bu gerçek olmayan hayatın içerisinde kendilerine yer ayırmadıklarını, kendi anne babaları ile olan ilişki ve yakınlıklarından çok daha farklı bir ilişkiye sahip olduklarını, onlar aramadıkça çocukların hemen hemen hiç kendilerini aramadığını, bayramlarda (eğer tatile gitmemişlerse) bir saatlik samimiyetsiz bir ziyaretle işi geçiştirdiklerini, 30 u geçtikleri halde çocuk yapmadıklarını, yapsalar da o çocuğun kendilerinden de kötü yetiştirileceğinin farkına iyice vardılar. bir hasta olduklarında yanlarında çorba yapacak, alışverişlerini yapacak, onları doktora götürecek çocukları yoktu. ellerini öpmeye kıyamayan, yanlarında 50 yaşına da gelse sigara içemeyen o kültür kalmamıştı.
evet artık çok geç. bunları kendi çocuklarına anlatırlarsa kendi geçmişlerinin bir yalandan beslendiğini kabul etmiş olacaklar... ama hayat da bitiyor. yaş 60 a geldi. ne yapmak lazım?
onlar için çok geç işte...
biz, üzerimize düşeni yapacağız ve bizi yetiştirdikleri gibi yetiştirmeyeceğiz çocuklarımızı inşaallah.
Ne saygı ne sevgi ne de öz güven aşılanmamış çocuktan, büyüdüğü zaman sevgi saygı beklemek.
dip not: jeton yeni düştü galiba ama geç kaldınız malesef. olan oldu artık hiç birşey değişmez. lafla da peynir gemisi yürümez, zaman sizin zamanınız değil çocuklar artık büyüdü bunu kabul edin artık, hoşçakalın eski topraklar..
