aslında işini yapabilen çok kibar bir meslek. garson hanım hanımcık çalışan kızlar da var. artistlik yapmayan efendi garsonlar da. iyi davranırsanız aynı şekilde karşılık görürsünüz zaten.
Garsonluktan ziyade barda fıçı bira doldurmuştum bir süre üniversite vaktimde. Türkiye de küçümsenir ama yurt dışında gayet iyi para getiren bir iştir ve hiç yoktan garsonluk ile evi çevirebilirsiniz.
müşterinin afra tafralarına katlanmak, patronunuz çalışanlarını kollamayan gamsız bir tipse patronun da kalaylamasını hazmetmek, dayanılmaz ayak ve bacak ağrılarınızın verdiği acıdan ağlamamak için kendinizi zor tutmaktır.
evet 14 gündür yapıp dün bırakmış olduğum iştir. şüphesiz en zor işlerden biridir. patron oturunca boşa para veriyorum bunlara hissiyatı oluşup angarya işler yaptırır.
Dünyanın en zor işlerinden biridir. Ayakta durmak zaten başlı başına yorucuyken siz üzerine insanların nazını çekiyorsunuz. Sabır isteyen bir meslektir. Zordur zor.
Ayaklar vücuttan yüksek olacak şekilde dinlenmek ve yatmak. Çalışırken yumuşak tabanlı ayakkabıları tercih etmek. Eğer klasik ve rugan ayakkabı gibi sert tabanlı ayakkabı mecburiyeti varsa ilave keçe koyup öyle giymek. En acemisi 1 haftada bu işi öğrenir. Öğrendikten sonra bir daha böyle deli tavuk gibi gezilmeyeceğinden daha az ayak ağrısı olacak veya ağrı olmayacak. Onun içinde birazcık sabır etmek gerek.
garsonluk da zor he. bakar mısınız burayı toplar mısınız, siler misiniz, şunu getirir misiniz. getirdiğimizi beğenmeyen olur geri git yenisini getir falan filan ohoooo.
yorumları okudukça bir ben mi zevk alıyordum bu işten dedim. 7 ay aralıksız yaptığım part-time iştir. belli müşterileri olan bir mekandı. herkesle az çok muhabbetim vardı. ve bundan keyif alıyordum. mekan sahibi de abim gibiydi. canımı sıkan bir müşteri olursa duruma göre yol veriyorduk veya başkası ilgileniyordu. neden ayrıldın diye soracak olursanız, okul hayatınız sendeliyor ve kendinize vakit ayıramıyorsunuz.
en dipten not: kafenin üstü kız öğrenci yurduydu.
Yazları çok yaptım.
Hatta babamın hastalığı dolayısı ile 2-3 sene kadar aralıksız yaptığım da oldu.
Dünyanın en kötü mesleğidir bana göre.
Nefret ederim. Canımı alsınlar ama bana 2 dakika bile şu mesleği yaptırmasınlar diye tanımlayabileceğim meslektir.
hayatımda 1 ay yapıp bıraktığım iş. milletin nazını, ağız kokusunu, çirkefliğini, kendini beğenmişliğini çektiğiniz mesleğimsi. belirteyim, kovulmadım kendim bıraktım. bir kez daha anladım ki özgürlüğüne düşkün insanların asla bulaşmaması gereken hede garsonluk. işsiz kalınır ama garsonluk yapılmaz.