uc kurus para icin tabaklari getirip, geri goturen garsonlarin neden yasadiginin sorgulanmasidir.
bir insan nasil bir vasifsiz olabilir ki yapabildigi is garsonluk olsun. yazik, aciyorum.
hayret ettiren durum.
tabak tasiyip, servis etmek gibi basit bir isi yaptiginiz halde nasil aynaya bakabiliyorsunuz merak ettim.
insan biraz gurur, utanma duygusu falan olur.
alnımızın teriyle para kazanmamız senin neyine batıyor terbiyesiz? insanların ekmek yediği kapıya saygı göster biraz. senin gibi üç kuruş verip iki bişey yiyip icince götü kalkip garsonu hor görenler hep böyle beyanlarda bulunuyor zaten. karaktersiz.
Garson olan değil de, zamanında garsonluk yaparken başka bir işten parayı bulan ve gittiği mekanlarda garsonları bozan tipler var ya, işte onların amına vurayım ben...
Bunu diyen adam, konsept olarak self servis çalışan işletmelerde de üfff paramızla rezil oluyoruz , kalkıp kendimiz mi alcaz diye ağlaşabilir. Yevmiye parasına double espressolar,latteler,dünya kahveleri içerken bunu düşünemez. Kişi aynı, roller farklı olabilirdi. O evine ekmek, ilaç, karısına çocuklarına harçlık için çalışan insan sen olabilirdin. Ve hala olabilirsin; bu hayatın garantisi yok kardeş.
bilgisayar öğretmenliği mezunu olan ve bu işi şu anda gelir için yapan bir yazar dostun olarak kalbimi oldukça kırdın. haberin ola.
ama bu cümleyi kurduğun için kırılmadım. sadece "gerçekten de utanılması gereken bir iş mi yapıyorum acaba?" sorusunu bir anlık da olsa kendime sorduğum için kırdın beni.
memleketinde okulu bitirir bitirmez, hak ettiğin yerde olamıyorsun maalesef.
e okul bitti, aile eline bakmak da olmuyor.
anne-baba da zengin değil malum. ikisi de emekli sadece.
Onlar şüphesiz ki, bu gibi beyinsizleri görüp kendilerine bir daha şükrediyordur. Üniversite döneminde benim de yaptığım iştir ayrıca. Halen tanıştığım birçok insan ile de görüşürüm.
Garsonluk yapan insanlardaki hayata tutunma azmine adeta hayranlık duyma durumudur.
Gururlu birinin asla yapamayacağı bir mesleği yapıp, gerek 2 kuruş bahşiş için yaptıkları, gerekse müşteriler tarafından gördükleri muamele olsun, mesai bitiminde o psikolojiyle nasıl yaşayabildikleri merak konusudur.
