yorucu meslek. türkiye'de yapılabilecek en son meslektir. insanlarla doğrudan iletişimi olan her meslek zordur ama garsonluk başka bir zor. kız arkadaşına artistlik yapıp hava atmak isterken garson tarafından göt edilenler mı dersin. iphone 3g ile hava atmak isterken garson tarafından cepten iphone4 çıkarılarak yerin dibine giren angut mu dersin.zor ama acayip eğlenceli meslektir. her zaman anlatacakları cok şeyler vardır. diksiyon, yabancı dil filan hikaye. bu meslekte ilk kural sabırlı olacaksın, ikincisi biraz vücut dilinden anlayacaksın. mesleği uşaklık olarak gören, seni 10 lirayla satın aldığını sanan aşağılık kompleksli insanada sabrın sonu selamet diyeceksin. tabi çok kaşınan oluyo o ayrı. velhasıl kelam zor iş. ayaklar sağlam olacak. vücut dirençli olacak. çelik gibi sinir olacak.
not: size sinirlendiğinde içeceğinize tüküren filan yok lan. ama askerde bir arkadaşım komutanın birasına işemişti o ayrı.
fransızcada oğlan, genç çocuk demek. muhtemelen servis yapan çocuklara zamanında fransızlar "oğlum" veya "genç, bir baksana" dedikleri için türkçe'ye de servis elemanı manasıyla geçmiş.
Turizm ve Otelcilik Meslek Lisesi ile başlayan hayat yolculuğunda; kişinin üniversiteyi de kendi branşımda okuyayım düşüncesinin akabininde stajyer olarak başladığı ilk noktadır esasında..
5 yıldızlı seçkin bir otelin banquet * bölümünde işe önce; "onu getir, bunu götür" şeklinde komutlarla başlarsınız, daha sonra komilikten garsonluğa terfi edersiniz eğer ağır otelcilik sektörüne dayanırsanız birkaç sene sonrasında gelebileceğiniz maddi ve manevi nokta sizi tatmin edecektir.. **
